بسم الله
گاهی اوقات ما آدم ها کارهای منفی ای انجام میدیم که خودمون رو در دل کسی جا کنیم یا تو یه جمعی عزیز بشیم یا به چشم مردم بیایم یا دوستمون داشته باشن یا حتی برای اینکه طرف مقابل رو دوست داریم کار منفی ای انجام میدیم که اون شخص لذت ببره ...
اغلب خودمون هم لذتی ازون کار نمیبریم ...
برای این کارهای منفی مثال زیاده : مثلا شخصی رو تصور کنید که برای اینکه در دل یکی یه جایی برای اونم باز بشه دروغ های شیرین تحویلش میده ...یا جوونی که برای عزیزتر شدن در اکیپ دوستیشون خودش رو میکنه دلقک جمع و با به سخره گرفتن دیگران فضای شادی رو برا دوستاش ایجاد میکنه..یا آقا پسری که به خاطر دوستاش سیگاری میشه ..یا دختری که برای کسب تعریف دیگران وقت و هزینه ی زیادی رو میذاره واسه بزک کردن خودش در مقابل نامحرم ...یا شوهری که به هوای آزادی ومحدود نکردن همسرش نقش سیب زمینی رو پیدا میکنه و بی رگ میشه ..یا حتی بعضی پدر مادرا که مثلا به خاطر جوونی کردن فرزنداشون یادشون میره این وسط یه نقشی هم دارن ...و صدها مثال دیگه...
غافل از اینکه به قول حافظ :
چون اشک بیندازی اش از دیده ی مردم آن را که دمی از نظرخویش برانی
این وسط خدا چی میشه پس ؟!
کسی که عزیز خدا بشه عزیز همه میشه ! واین عزیز شدن فقط با تقوا حاصل میشه و بس!
+اگه میبینیم ارزش ها تو یه جمعی یا نزد فردی خلاف شرعه ، جسارت ترک اون جمع یا اون فرد رو داشته باشیم !
+اگه شرط ورود به قلب کسی یا عزیز شدن در جمعی یا خوشحالی و لذت فردی به اینه که خلاف اون چیزی که ما رو عزیز خدا میکنه عمل کنیم ، همون بهتر که نباشه !!
+این پستو که نوشتم یاد درسای علوم اجتماعی و دینی دبیرستانم افتادم ...دقیقا باهمون ادبیات نوشتمش فکر کنم :)))من هرگونه نقدی رو میپذیرم !
قسمتی از نامه 76 : بدان آنچه تو را به خدا نزدیک میسازد از آتش جهنم دور و آنچه تو را از خدا دور میسازد به آتش جهنم نزدیک میکند ...
